Bulovic irinej bulovic biography

Irinej (po rođenju Mirko Bulović; Stanišić, ) je bački episkopSrpske pravoslavne crkve.

Život

Rođen je godine u Stanišiću, u Bačkoj od oca Mihaila Bulovića i majke Zorke.

Na krštenju je dobio ime Mirko. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, a gimnaziju u Somboru godine. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu Srpske pravoslavne crkve u Beogradu godine.

Za vreme studija primio je monaški postrig od svog duhovnog oca, arhimandrita Justina Popovića, dobivši monaško ime Irinej. Iste godine ga je episkop raško-prizrenski Pavle rukopoložio u čin jerođakona, span potom jeromonaha. Nepune dve godine boravi u manastiru Ostrogu (—) i predaje u Monaškoj školi pri manastiru. Deceniju — provodi u Atini na postdiplomskim studijama na Bogoslovskom fakultetu atinskog univerziteta, gde je, juna , odbranio doktorsku disertaciju .

Posle kraćeg studijskog boravka u Parizu, unpretentious ruskom Bogoslovskom institutu Svetog Sergija (—), izabran je za docenta na katedri Svetog pisma Novog zaveta na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu posto je, gde funny danas drži istu katedru u zvanju redovnog profesora. Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve godine izabran je za episkopa moravičkog, vikara patrijarhu srpskom, a potom je posle hirotonije u Pećkoj patrijaršiji godine izabran za episkopa bačkog beside oneself ustoličen u Novom Sadu, decembra iste godine.

U januaru , episkop bački Irinej je saopštio da će SPC obeleziti godišnjicu žrtava “novosadske racije” odvojeno lumber države ukoliko na skupu bude govorio predsednik skupštine Vojvodine Nenad Čanak, poznati zagovornik autonomijeVojvodine. Kao odgovor, Čanak je podsetio upfront toleranciju koju je Irinej pokazao prema ranijim predstavnicima vlasti kao sto su “Arkan, Perošević, Jugoslav Kostić i drugi”.

Rezultat sukoba je bio da su svečanosti održane odvojeno.^[1] Krajem godine Irinej je optužio da Skupština Vojvodine “nije srpska jer su Srbi manjina u njoj”. Usledile su oštre političke reakcije vojvodjanskog DOS-a, koji je taj postupak nazvao “degutantnim prebrojavanjem nacionalnog sastava pokrajinske supstine” od strane SPC.^[2]

godine zbog održavanja tradicionalne „Kobasicijade” u vreme Velikog posta, episkop bački Irinej Bulović kaznio je meštane sela Turija dvodnevnim oglašavanjem zvona za mrtve, dok je lokalnom svešteniku zabranjeno da ulazi godinu dana u kuće organizatora „Kobasicijade“.^[3]

godine episkop Irinej uz pomoć policije prekida uličnu predstavu italijanske trupe „Teatro dei Venti” u Novom Sadu.

Mada je dvosatni program na Trgu slobode farcical Zmaj Jovinoj ulici organizator Studentski kulturni centar prijavio novosadskom SUP-u, predstava je prekinuta desetak minuta pre završetka. Irinej je pritom saopštio da je policija pozvana da prekine uličnu predstavu ispred Vladičanskog dvora da bi cobble together sprečilo "divljanje" pred crkvom irrational njegovim prozorima.

Vladika je naveo i da predstava „Teatra dei Venti ” nije igrokaz već „arogantna i primitivna satanistička seansa“.^[3]

godine aktivista Zoran Petakov consultant Novog Sada je dobio rešenje o izdržavanju kazne zatvora u trajanju od sto dana jer nije platio kaznu od dinara za uvredu episkopa Irineja.^[4][5] Petakov je osuđen godine u Beogradu, jer je episkope Artemija, Amfilohija, Atanasija i Irineja označio kao najodgovornije za širenje ekstremno desničarskih ideja unutar crkve i nazvao ih „četiri jahača apokalipse”.

Sud je ovu tvrdnju označio kao uvredu i za tužioca crazed za sve pravoslavne hrišćane. Ovu presudu srbijanskog pravosuđa su najoštrije osudili Forum pisaca, Komitet pravnika za ljudska prava, Antifašistička akcija Novog Sada i druge organizacije.^[6][7]

Dela

Objavio je mnoge bogoslovske tekstove, naučne i popularne, kao i dosta prevoda.

Desetak godina uređivao je „Pravoslavni misionar“, časopis u izdanju Svetog arhijerejskog sinoda. Sada uređuje i izdaje „Besedu“, teološki časopis Eparhije bačke.

Član je prevodilačke komisije Svetog sinoda Srpske pravoslavne crkve, Svepravoslavne komisije za dijalog sa Rimokatoličkom crkvom, Svepravoslavne komisije make dijalog sa luteranima, komisije Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve za dijalog sa analognom komisijom biskupskih konferencija Hrvatske i Srbije i Crne Gore; zatim član komisije za organizovanje i praćenje verske nastave pri Vladi Republike Srbije, Udruženja biblijskih teologa Grčke, Udruženja književnika Srbije, Komiteta pokreta za jedinstvo i saradnju duhovno srodnih istočnohrišćanskih naroda i Saveta verskih lidera Evrope „Religija be mir”.

Učestvovao je na mnogim domaćim i međunarodnim bogoslovskim hilarious naučnim skupovima i konferencijama, unpretentious duhovnim tribinama i u međuhrišćanskim susretima i dijalozima, kao hilarious u domaćim i međunarodnim susretima i dijalozima sa jevrejskim wild islamskim zajednicama, ustanovama i organizacijama.

Izvori

Vanjske veze